Distal Klavikula Rezeksiyonu - Mumford Prosedürü

Omuzda Ağrılı bir AC Ekleminin Kesilmesi

Omuz eklemi, üç kemiği bir araya getiren kompleks bir eklemdir. Çoğu insan, kol kemiğinin üst kısmının omuz bıçağıyla (sözde glenohumeral eklem) karşılaştığı top-ve-soket eklemini düşünür. Bununla birlikte, omuzda iki kemiğin, köprücük kemiğinin ve omuz kanadının (akromiyoklaviküler eklem) birleşme noktasında önemli bir birleşme vardır.

AC eklem olarak da kısaltılmış olan akromiyoklaviküler eklem, omuz kanadı (akromiyon olarak adlandırılır) ile köprücük kemiğinin (klavikula) ucunun birleşimidir. AC eklemi diğer eklemlere çok zarar verebilir ve tedavi gerektirebilir. AC eklem problemleri için kullanılan bir tedavi klavikula ucunu çıkarmak ve böylece kemiklerin birbirine sürtünmemesidir. Bu prosedür distal klavikula rezeksiyonu olarak adlandırılır ve sıklıkla Mumford prosedürü olarak adlandırılır.

AC Ortak Problemleri

İnsanların AC eklemiyle ilgili kronik, uzun süredir devam eden sorunları olan üç ana nedeni vardır:

  1. Dejeneratif artrit (osteoartrit)
  2. Travma sonrası artrit
  3. Distal klavikula osteolizi

AC ekleminin akut (ani yaralanma) bir ortamda sorun yaratabileceği zamanlar da vardır, ancak köprücük kemiğinin ucunu sökme hakkında konuşurken, genellikle bu, AC eklemiyle daha uzun süredir devam eden problemler için ayrılmış bir ameliyattır.

Bununla birlikte, akut yaralanmalar genellikle bir Mumford prosedürünün düşünülmesinin nedenlerinden biri olan travma sonrası artritte gelişir.

Dejeneratif artrit, AC ekleminin kıkırdağında yavaşça gelişen bir hasar olduğunda ortaya çıkar. Zamanla, pürüzsüz kıkırdak yüzeyi yıprandığından, AC eklemi etrafında ortaya çıkan kemik ve kemik mahmuzları gelişebilir.

Eklem pek hareket etmese de, birçok omuz hareketi ile, artritik bir eklemde hafif hareket bile acıya neden olabilir.

Travma sonrası artrit, daha hızlı ilerleyen bir kıkırdak ve eklem probleminin gelişmesine yol açan bazı yaralanmaların meydana geldiği anlamına gelir. Maruz kalan kemik ve kemik dikenlerinin semptomları osteoartrit ile aynı olabilir, ancak yaralanmanın gelişimi farklıdır. AC ekleminin travmatik artriti distal klavikula kırıkları ve omuz ayrımlarından sonra ortaya çıkabilir.

Distal klavikular osteoliz , genellikle vücut geliştiricilerde görülen aşırı kullanım sendromudur. Tam olarak klavikula sonunda kemik zayıflamasının gelişmesine neden olan şey belirsizdir, ancak bu genellikle havai liftleri yapan haltercilerde görülür. Bazen dinlenme ve konservatif tedavi semptomların giderilmesine izin verebilir, ancak bu durum aynı zamanda AC ekleminde daha fazla kronik ağrıya yol açabilir.

AC Eklem Sorunlarının Belirtileri

AC ekleminde bir problemin en sık görülen belirtisi, köprücük kemiğinin ucunun ve omuz bıçağının üst kısmına doğrudan yerleştirilen ağrıdır. Bazen ağrı boyun tabanından ya da koldan aşağı doğru yayılabilir. Trapezius ve deltoid kaslardaki kas ağrısı, AC eklem probleminin sık görülen semptomlarıdır.

Ağrı semptomları genellikle omuz hareketleri ile kötüleşir. AC eklem problemlerini kötüleştiren basit hareketler, karşı omuzunuzu veya kol çukurunuzu yıkamak gibi vücudun her tarafına ulaşır. Emniyet kemerini tutturmak veya sütyenini tutturmak da ağrılı semptomlara yol açabilir.

Ağırlık odasındaki bench press veya havai basma gibi daha fazla yorucu spor aktiviteleri, özellikle AC eklem problemlerini şiddetlendirebilir. Geceleri ağrı (sözde nokturnal ağrılar) da, özellikle insanlar etkilenen taraflarına yuvarlandıklarında bir sorundur. Bu acı genellikle insanları uykudan ağrılı omuza doğru yuvarlayarak uyandırabilir.

AC eklem probleminin tanısı, hastanın semptomlarının dikkatli bir şekilde gözden geçirilmesi ve etkilenen omuzun incelenmesi ile yapılabilir. Ağrı en çok doğrudan AC eklemin üzerindedir. Bir 'çapraz kol addüksiyon testi', etkilenen kolun vücut boyunca düz bir şekilde alınması ve karşı omuza doğru bastırılmasıyla gerçekleştirilir. Pozitif bir test doğrudan AC ekleminde ağrı semptomlarını yeniden oluşturur. AC eklem problemi olan birçok insan da, bu koşullar el ele gittiğinden tipik olarak rotator manşet çarpması semptomlarına sahiptir .

AC eklem problemlerini tanımlamak için yapılan testler genellikle x-ışınları ile başlar. X-ışınları, AC bıçak ucunun aşınmasını, omuz kanadı üzerindeki köprücük kemiğinin ucu arasındaki boşluğun daraldığını gösterebilir. Kemik mahmuzları da bir x-ışını görüntüsünde belirebilir. X-ışını problemi açıkça göstermiyorsa veya başka bir hasar söz konusuysa ( rotator manşet yırtığı gibi ) MRI testi yapılabilir. MRG, omuz çevresindeki kemik, kıkırdak, ligament ve tendonun durumunun daha fazla detayını gösterebilir. AC ekleminin bir ağrı kaynağı olup olmadığı konusunda bir soru varsa, AC eklemine basit bir anestetik enjeksiyonu tamamen semptomları hafifletmelidir. Eklem anestezi yapılırsa ve ağrı yukarıda belirtilen testler ve manevralar yoluyla tamamen rahatlarsa, o zaman AC eklemi sorunun kaynağı olabilir.

Cerrahi Olmayan Tedavi Seçenekleri

Distal klavikula rezeksiyonu, invaziv olmayan tedavilerin uzun bir adımında neredeyse her zaman sonuncusudur. AC eklem ağrısının genel tedavisi şunları içerir:

Bu tedavilerin tümü kalıcı bir rahatlama sağlamazsa ve semptomlar sizin istediğiniz aktiviteleri yapmanıza engel olmakta ve yapabilmeniz durumunda, ameliyat düşünülmelidir. Bir seçenek, Mumford prosedürü olarak anılan bir köprünün ucunu çıkarmaktır. Mumford, bu cerrahi tedaviyi başlangıçta köprücük kemiği ucunun problemleri için tarif eden cerrahdı.

Mumford Prosedürü

Bir Mumford prosedürü, birisinin distal klavikula eksizyonu olduğunu söyleyenle aynı şeydir. Mumford, bu tekniği 1940'ların başlarında tanımlayan ilk cerrahtır ve bu yüzden adı prosedüre yapışmıştır. Birisinin Mumford prosedürüne sahip olduğunu söylemek, sadece onların köprücük kemiğinin ucunu cerrahi olarak çıkardığı anlamına gelir. Bu cerrahi, rotator manşet onarımı veya subakromiyal dekompresyon dahil olmak üzere omuzun diğer cerrahi prosedürleri ile birlikte de yapılabilir.

Bir Mumford prosedürü ya küçük bir insizyonla ya da artroskopik omuz cerrahisinin bir parçası olarak gerçekleştirilebilir. Ameliyat sırasında köprücük kemiğinin ucu çıkarıldı. Klavikulanın yaklaşık 1 cm'si tipik olarak çok fazla veya çok az alındığında çıkarılır. Artroskopik cerrahinin avantajı cerrahinin minimal invaziv yapısıdır, oysa dezavantaj, uygun miktarda kemiğin çıkarılıp çıkarılmadığının yargılanmasının daha zor olabileceğidir.

Bir Mumford prosedürünü takiben rehabilitasyon, özellikle aynı operasyon sırasında gerçekleştirilen başka prosedürler (rotator manşet onarımı gibi) varsa, değişebilir; Her zaman olduğu gibi, cerrahınıza rehabilitasyon için belirli bir protokolle bakın veya sizin takip etmenizi ister. İzole bir Mumford ameliyatından sonra, rehabilitasyon oldukça hızlı başlayabilir. Bir askıda kısa süreli bir hareketsizliğin ardından (genellikle günler veya bir hafta), omuzun yumuşak hareketleri başlayabilir. Donmuş bir omuz ve sertliğin gelişmesini önlemek için ameliyattan sonra omzunu hareket ettirmeye çalışmak önemlidir. Hareket aralığı geri alındığında, bir güçlendirici program başlayabilir. Genellikle, ameliyat sonrası 6-8 hafta boyunca tüm aktivitelere devam edilir, ancak yorucu kilo kaldırma aktivitelerinin geri dönmesi daha uzun sürebilir.

Ameliyat Riskleri

Bu prosedüre özgü ameliyat riskleri esas olarak çok fazla veya çok az kemiğin çıkarılmasıyla ilgilidir. Çok fazla çıkarılırsa, klavikulanın stabilize edici bağları bozulabilir ve bu da köprücük kemiğine karşı dengesizliğe yol açabilir. Çok az kemik çıkarılırsa, devam eden ağrı semptomlarına yol açacak şekilde eklem sıkışması meydana gelebilir. Bu komplikasyon özellikle, köprücük kemiğinin tüm ucunun görülebilmesi ve dolayısıyla tamamen ortadan kaldırılması durumunda artroskopik cerrahi sırasında yaygındır.

Tarihsel olarak, skapula ve köprücük kemiği üzerindeki deltoid kasın bağlanması hasarı büyük bir endişe kaynağı olmuştur. AC eklemine uygulanan cerrahi yaklaşımın, kasın en azından kısmen ayrılması gerektiğinden, normal omuz fonksiyonunun iyileşmesi uzun zaman alabilir. Artroskopik teknikler ile kas ekleri bozulmaz ve bu komplikasyon daha az endişe kaynağıdır. Bu spesifik risklere ek olarak, diğer olası komplikasyonlar arasında enfeksiyon, omuz sertliği veya kalıcı ağrı yer alır. Özellikle omzunuzu hareket ettirmeye ne zaman başlayacağınız konusunda doktorunuzdan alınan özel talimatlara bağlı kalmak, tam iyileşme şansının en yüksek düzeyde olmasına yardımcı olabilir.

> Kaynaklar:

> Simovitch R, Sanders B, Ozbaydar M, Lavery K, Warner JJ. "Akromiyoklaviküler eklem yaralanmaları: tanı ve tedavi" J Am Acad Orthop Surg. 2009 Nisan; 17 (4): 207-19.