En Yaygın Nedeni İnsanlar Düztaban Deformitesini Geliştiriyor
Posterior tibial tendon disfonksiyonu, ayak bileği iç tarafındaki tendonlardan birinde meydana gelen bir problemdir.
Anatominizin gözden geçirilmesi, bunun nasıl gerçekleştiğini anlamada yardımcıdır. Arka tibial kas , shin kemiğinin arkasına bağlanır; posterior tibial tendon bu kası ayağın kemiklerine bağlar. Bacağın arkasından aşağı doğru akar, Aşil tendonu uzağından değil, ayak bileğinin iç kısmının önü altına girer.
Daha sonra ayağın iç kısmının kemiğine, ayağın kemerinin hemen bitişiğine bağlanır.
Posterior tibial tendon problemleri genellikle medial malleol olarak adlandırılan, ayak bileği iç kısmının belirginliğinin hemen altında ortaya çıkar. Medial malleol, shin kemiğinin (tibia) sonu ve medial malleolusun hemen altında posterior tibial tendon sararlarıdır. Tendonun bu bölgesi, özellikle tendonun beslenmesi ve onarılması için güçlü bir kan kaynağına sahip olmadığından, problemlerin gelişmesine yatkındır.
Tendonun bu kısmı, kan kaynağının en zayıf olduğu bir " su havzası bölgesinde " var. Bu nedenle, travma ya da aşırı kullanım sonucunda tendon yaralandığında, vücut iyileşmek için uygun besinleri sunmakta güçlük çeker.
AAFD ile Bağlantı
Tedavi edilmediğinde, posterior tibial tendinit aşamalı olarak erişkinde edinilmiş flatfoot deformitesi (AAFD) adı verilen bir probleme ilerleyebilir. Bu durum tipik olarak posterior tibial tendonun ağrı ve güçsüzlüğü ile başlar, ancak durum ilerledikçe, ayak ligamentleri etkilenir ve ayak eklemleri dizilir ve sert şekilde deforme olabilir.
Bu nedenle, çoğu doktor AAFD'nin sonraki aşamalarından önce erken tedaviyi tercih etmektedir.
Posterior Tibial Tendinitin Belirtileri
En sık olarak, posterior tibial tendinitli hastalar, ayak ve ayak bileği içlerindeki ağrıdan şikayet ederler ve zaman zaman kararsız bir yürüyüşle ilişkili problemler yaşarlar.
Birçok hasta son zamanlarda herhangi bir yaralanma geçirmemiş olmasına rağmen, son zamanlarda ayak bileği burkulması geçirdiğini bildirmiştir.
Posterior tibial tendinit ilerledikçe, ayağın kemiği düzleşebilir ve ayak parmakları dışarıya doğru işaret etmeye başlar. Bu, posterior tibial tendonun ayağın kemerini desteklemek için işini yapmamasının bir sonucudur.
Posterior tibial tendinit tanısı genellikle fizik muayene ile konur. Hastalar posterior tibial tendon boyunca hassas ve şişlik gösterirler. Genellikle, ayaklarını tersine çeviren zayıflıklarına sahiptirler (ayak parmaklarını içeri doğru işaret ederek). Posterior tibial tendinitli hastalarda da sık görülen, etkilenen taraftaki ayak parmaklarında durma yetersizliğidir.
Muayene belirsiz olduğunda veya bir hasta ameliyatı düşünürse, bir MRG elde edilebilir. MRG tendonun rüptürlerini tespit etmek için etkili bir yöntemdir ve aynı zamanda tendonun çevresindeki inflamatuar değişiklikleri de gösterebilir.
Posterior Tibial Tendinitin Aşamaları
Posterior tibial tendon yetmezliği durumun evresine göre sınıflandırılabilir. Sınıflandırma, durum ilerledikçe ayağın deformitesinin artması ile aşama 1'den aşama 4'e kadardır.
- Evre 1: Posterior tibial tendon yetmezliğinin en erken evresi tendon boyunca ağrı ve şişlik göstermektedir. Ayak tamamen normal görünebilir, ya da insanlar ayaklarının düz bir düztaban deformitesine sahip olduğunu fark edebilir, muhtemelen her zaman sahip olduklarını hissederler.
- Aşama 2: Durum ilerledikçe, ayağın arkası çökmeye başlar. Ayağın kemeri düzeltilebilse de, insanlar ayağa kalktıklarında iç kısmı boyunca düz görünürler.
- Aşama 3: Durumun 3. evresine geçtikten sonra, ayak, düz bir düztaban deformitesi olarak adlandırılan bir durumla kolayca düzeltilemez.
- Aşama 4: Aşama 4'e gelindiğinde, sadece ayak değil, aynı zamanda bitişik ayak bileği eklemi de duruma dahil olur.
Bu aşamalar ilerledikçe, sorunu düzeltmek için tedavi daha invaziv hale gelir. Herhangi bir aşamada cerrahi olmayan tedavi kullanılabilirken, durum ilerledikçe daha az invaziv tedavi ile başarı olasılığı düşebilir.
Posterior Tibial Tendinit Tedavisi
Eğer tendonun iyileşmesine izin vermek için istirahat edilirse, posterior tibial tendinitin ilk tedavisi. Ne yazık ki, normal yürüyüş bile tendonun yeterince dinlenmesine izin vermeyebilir. Bu durumlarda, ayak bileği yeterli dinlenmeye izin vermek için hareketsiz hale getirilmelidir. Erken tedavi seçenekleri şunlardır:
- Ayakkabı ekleri ve kemer destekleri
- Yürüyüş ayakkabıları
- Casts
Ayak için sert bir platform sağlayarak, ayakkabı ekleri ve yürüme botları orta ayak ve arka ayak arasındaki hareketi önler. Bu hareketin önlenmesi posterior tibial tendinit ile ilişkili inflamasyonu azaltmalıdır. Dökümler daha hantaldır, ancak posterior tibial tendonun yeterince dinlendiğinden emin olmak için muhtemelen en güvenli yöntemdir.
Erken evre posterior tibial tendinit için diğer yaygın tedaviler arasında anti-enflamatuar ilaçlar ve aktivite modifikasyonu yer alır. Bu tedavilerin her ikisi, posterior tibial tendon çevresindeki inflamasyonu kontrol etmeye yardımcı olabilir.
Cerrahi Seçenekler
Posterior tibial tendinitin cerrahi tedavisi tartışmalıdır ve durumun derecesine göre değişmektedir. Posterior tibial tendinitin erken dönemlerinde, bazı cerrahlar debridman adı verilen inflamasyonu temizlemek için bir prosedür önerebilir. Bir debridman sırasında, hasarlı tendonun iyileşmesine yardımcı olmak için iltihaplı doku ve anormal tendon çıkarılır.
Posterior tibial tendinitin daha ileri evrelerinde ayağın kemiği çökmüş ve sorunu düzeltmek için basit bir tendon debridmanı yetersiz kalabilmektedir. Posterior tibial tendonun rekonstrüksiyonu bazen yapılır.
Rekonstrüktif prosedürlerde, fleksör digitorum longus adı verilen komşu tendon, hasarlı posterior tibial tendonun yerini almak üzere hareket ettirilir. Bu prosedür genellikle bir kemik rekonstrüksiyonu ile de kombine edilir. Son olarak, posterior tibial tendinitin en gelişmiş vakalarında, ayağın kemeri sertleştiğinde, tercih edilen tedavi füzyon prosedürüdür .
Bir kelime
Posterior tibial tendon disfonksiyonu ve erişkin düztaban deformitesi, sinir bozucu problemler olabilir. Çoğu zaman, insanlar, deformite konusunda fazla bir şey göremeyen bir doktor tarafından semptomlarının göz ardı edildiğini hisseder, ancak insanlar ayak bileği rahatsızlığı ve dengesizliği yaşarlar.
Daha sonraki aşamalarda, tedavi ayağın işlevi açısından invaziv ve sınırlayıcı olabilir. Bu nedenlerden ötürü, ayakkabı modifikasyonları ve terapötik aktiviteler de dahil olmak üzere, invaziv olmayan tedavilerle ilgili erken çabalar, durumun semptomlarını kontrol etmek için en çok tercih edilen yöntemlerdir.
> Kaynak:
> Deland JT. Erişkin kaynaklı düztaban deformitesi. J Am Acad Ortopedi Cerrahı. 2008 Temmuz; 16 (7): 399-406.