Lösemi ve Lenfoma Bakımında 4 Gelişme

Her yıl, tıpta ve teknolojideki ilerlemeler, lösemi ve lenfomayı tedavi etme ve halihazırda tedavi gören veya halen tedavi görenlere bakım yapmanın yeni ve heyecan verici yollarına yol açmaktadır. Bazı durumlarda, bu tür ilerlemeler aslında sadece mevcut teknikler üzerinde yapılan iyileştirmelerdir, diğerleri ise akıllı teknoloji ve düpedüz fütürist olan diğer tekniklerde en sonuncudur.

Aşağıdakiler, 2017 yılında çeşitli araştırma alanlarından çıkan lösemi ve lenfoma bakımında araştırılan dört ilerlemedir.

1. Enjekte Edilebilir Rituximab

Laboratuar tasarımlı bir monoklonal antikor olan Rituximab , bazı non-Hodgkin lenfomaların tedavisinde temel taşlardan biri haline gelmiştir. Lenfomalar temel olarak iki kategoriye, Hodgkin ve non-Hodgkin veya NHL'ye gruplanabilir.

Rituximab, en yaygın iki NHL türünün belirli sunumlarının kullanımlarını gösterdi:

Rituximab ayrıca aşağıdaki hastalıkların belirli sunumlarında kullanım belirtmiştir:

Bağlı İş Ortağı

Bu farklı kullanımların tümü ve rituksimab ile NHL'de böylesine belirgin bir tedavi ile, ilaç üreticileri rituksimab üzerinde bir intravenöz (IV) terapiden bir atış olarak verilebilecek bir taneye dönüştürülüp dönüştürülmeyeceğini görmek için gözlerini kullandılar.

Eğer bir IV ilaca ihtiyaç duyan bir hasta olsaydınız, o zaman bu ilacı bir çekim olarak verilebilecek bir şeye dönüştürmenin cazibesini bilirsiniz.

Rituximab intravenöz yolla verildiğinde, bir IV kutbunda bir torbaya bağlanırsınız ve sallanan poşetle tekerlekler üzerindeki yoklama, sonraki birkaç saat veya daha fazla süre boyunca “bağlı ortağınız” olur.

Tipik olarak bu, eğer banyoya gitmeniz gerekiyorsa, 'ortağınızı' yanınızda taşımanız gerektiği anlamına gelebilir. Bazen, okumaya, TV seyretmeye veya sadece düşüncelerinizi toplamaya çalışırken, IV makinesinden gelen rahatsız edici bip sesi ve alarm sesleri olabilir. Kan kanserleri ile uğraşan hastalar için, bu tür bir bağlama süresi saatlerce işin içinde olabilir, bu nedenle bu yükü azaltmaya yardımcı olan her şey memnuniyetle karşılanır.

Yeni Çözüm

Yeni enjektabl formülasyon, rituximab ve hyaluronidase adı verilen ve deri altına ilaçların verilmesine yardımcı olan bir madde karışımıdır. ABD’nin onaylaması yaz 2017’de bekleniyor ve Avrupa’da onaylandı. Deri altına verildiğinde, intravenöz rituximab için bir saat ve bir buçuk veya daha fazla, 5 ila 7 dakika içinde uygulanabilir. Birçok çalışma, deri altında verilen yeni rituximab formülasyonunun güvenli olduğunu ve kandaki ilacın benzer seviyelerine yol açan intravenöz rituximabın çalıştığını göstermiştir. Enjekte edilen versiyon 2014 yılından beri Avrupa Birliği'nde onaylanmıştır. FDA onaylaması durumunda, IV rituximab Amerikalı hastalara sunulmaya devam edecektir.

2. Akut Miyeloid Lösemi için Bilgisayar Algoritması

Doktorlar tedaviden sonra nüksetme olasılığının yüksek olduğunu ve remisyona girme ihtimalinin yüksek olduğunu tespit ederse, bu harika olmaz mıydı?

Ulusal Kanser Enstitüsü ve diğer bazı kuruluşlar tarafından finanse edilen araştırmacılar, sadece bilgisayar kullanarak bunu yapmaya çalışıyorlar.

Akut miyeloid lösemi

Akut miyeloid lösemi (AML), anormal beyaz kan hücrelerinin kemik iliğinde hızla biriktiği ve normal kan hücrelerinin üretimini engelleyen bir tür kan kanseridir. Dört ana tip lösemi vardır: iki akut veya hızlı büyüyen lösemi ve 2 kronik veya daha yavaş büyüyenler. AML, yetişkinlerde en yaygın akut veya hızlı gelişen lösemidir. AML, çocuklarda ikinci en yaygın lösemi olup, genel olarak lösemi, çocukluk çağının en yaygın kanseridir.

Veriye Dayalı Tanı

AML tanısı koymak, bazı laboratuvar testlerinin sonuçlarını bilmenin yanı sıra mevcut olabilecek hastalığın belirtilerini ve semptomlarını bilmeyi gerektirir. Bu tipik olarak akış sitometrisi denilen bir şeyi içerir, bir sıvı içinde mikroskobik partikülleri sayma ve ayırma yöntemi; Bu durumda, hücrelerin parçaları olarak algılanabilen lösemi hücreleri ve bunların markörleri, proteinleri ve protein kompleksleri. Akış sitometrisinden veri analizi zaman alıcı olabilir.

Enter: Daha Akıllı Bilgisayarlar

Purdue Üniversitesi ve Roswell Park Kanser Enstitüsü'nden araştırmacılar, bu cephede yardımcı olabilecek bir makine-öğrenme bilgisayar algoritması üzerinde çalışıyorlar ve verilere ait bilgileri insanlardan daha iyi çıkarabileceğine inanıyorlar.

Makine öğrenimi, bilgisayar programlarının belirli programlanmış işlevler üzerinde genişleyebildiği ya da “deneyim” yoluyla analiz edebilen, açık bir şekilde programlanmadan, bilgisayar bilimi dalını ifade eder. Ekip, hasta sonucunu tahmin etmek için akış sitometri verilerini kullanabildiğini ve yüzde 90 ile yüzde 100 arasında bir doğruluk elde edildiğini bildirdi.

3. Relapse için bakmak için Akıllı Tarama

Hodgkin lenfoma ve diffüz büyük B-hücreli lenfoma (en yaygın Hodgkin dışı lenfoma) hastalarının yarısı relaps ve ek tedavi gerektirir. Bu istatistik göz önüne alındığında, kanserin geri dönmediğinden emin olmak için bu hastalar ne sıklıkla taranmalıdır?

Neden Tarama Yapmıyorsunuz? Kusura bakmadan daha güvenli, değil mi?

Rutin sürveyans görüntüleme, relapsları erken tespit edebilecekse, semptom olmadığında ve bu tür hastalar için sağkalımı iyileştirirse, bu iyi bir şey olurdu, ancak bu alanda birçok cevaplanmamış soru vardır.

Yüzeyde, bu hastalıklar için tedavi edilen insanların düzenli taramalar yapması, kanserin geri gelmediğinden emin olmak iyi bir fikir gibi görünüyor. Bu bir nokta için geçerlidir, fakat denklemin diğer tarafında, bu tür taramalardan gelen eşlik eden radyasyon ikinci bir maligniteyi destekleme riskini taşır. Nüksetme riski çok düşük olan, hastalığı esasen etkili tedaviyle boğulmuş olan insanlar istemezsiniz, gereksiz tekrarlı taramalara maruz kalmak, onları radyasyona maruz bırakmak, asla oluşmayacak bir nüksü aramak. Bir başka önemli yanı yanlış pozitiflerin ortaya çıkmasıdır. Son çalışmalara göre, hastaların anlamlı bir kısmı, yanlış anksiyete ve tıbbi müdahaleler üreten yanlış pozitif tarama sonuçlarıyla uğraşmak zorundadır.

Emory Üniversitesi ve Mayo Clinic'ten araştırmacılar, bu soruların bazılarını incelemek için yaptıkları bir çalışmanın sonuçlarını yayınladılar. Nüks tespitinde gözleme-görüntüleme rolünü değerlendirdiler ve Hodgkin lenfoma veya DLBCL non-Hodgkin lenfomalı relaps olan hastalar için sağkalım üzerindeki etkisini gözden geçirdiler. Genel olarak, mevcut görüntüleme yaklaşımlarının klinik belirtiler ve semptomlardan önce çoğu relapsı tespit etmediğini veya sağkalımı iyileştirdiğini bulmuşlardır.

Yüksek Riskli Hastalığı Belirleme

Bununla birlikte, bu çalışmada incelenen gruplardaki tüm insanlar aynı relaps riski taşımamaktadır. Yani, bu soruları gündeme getiriyor ki, hangi hasta grupları rutin sürveyans riskinin rutin risklerden daha ağır basacağı için yeterince yüksek risk taşıyor? Araştırmacılar, ileriye dönük ileriye dönük çalışmaların, relaps için rutin taramanın, “doğru seçilmiş popülasyonlar” olarak adlandırılan doğru hastaları seçerken yarar sağlayabileceğini belirlemek için gerekli olduğunu belirtti.

Şimdilik, bu grup araştırmacılar, riskleri ve faydaları tartıştıktan sonra ve aynı zamanda bilişleri bilerek inceleyerek bireysel olarak tarama yapmayı düşünen DLBCL hastaları ve bilinen yüksek riskli özellikler (Uluslararası Prognostik İndeks (IPI) 3 ila 5 dahil) için makul olduğunu düşünmüşlerdir. Nüksün erken tespit edilmesinin, sağkalımı iyileştirdiği kesin olarak kanıtlanmamıştır.

4. Nano-CAR-T Terapi

Kan kanserleri olan hastalar ve sevdikleriyle ilgili olarak, CAR-T hücre tedavisi konusunda biraz heyecan var. CAR-T hücre tedavisini içeren yeni atılımlar, her gün görünürde sıklıkla rapor edilir.

CAR-T hücreleri hakkında

T hücreleri , vücudumuzda sahip olduğumuz bir çeşit bağışıklık hücresidir. Bunlar özellikle bir tür beyaz kan hücresi olan T lenfositler olarak bilinir. T-hücrelerinin yüzeylerinde T-hücresi reseptörleri veya TCR'ler olarak reseptörleri bulunur. Bu TCR'ler, yabancı istilacılara veya kanserli hücreler gibi diğer tehdit edici hücrelere antijene bağlanır ve vücudun bir bağışıklık tepkisi oluşturmasına, tehdide karşı savaşmasına yardımcı olur.

T-hücreleri CAR-T hücre kanseri tedavisi için kullanıldığında, ilk önce bir hastanın kendi kanından toplanır. Daha sonra, laboratuarda, T-hücreleri, belirli kanser hücrelerinin belirli yüzey proteinlerine bağlanabilen kimerik antijen reseptörleri veya CAR'ler adı verilen yüzeylerinde özel reseptörler üretmek üzere modifiye edilir. Bu T hücreleri, SYR'leri ile birlikte hastaya tekrar verildiğinde kanser hücresi tahribatına yol açabilir.

Nanoteknoloji, CAR-T Hücreleriyle Buluşuyor

Bu terapiye biraz hareketli hareket eden parçalardan biri, hastanın hücrelerinin hasat edilmesi, vücudun dışında yapılması ve daha sonra işin yapılması için yeterli sayıda bulunmasının ardından yeniden tanıtılması gerektiğidir. Bu mühendislik aşamasının kendi hücrelerinizde mikroskobik mühendislik araçlarıyla daha çabuk yapılması daha kolay olmaz mıydı? Bu uygulamada nanoteknoloji kullanımının ardındaki fikir budur. Nanoteknoloji burada, vücudun içinde fayda sağlamak için mikroskobik makinelerin kullanılmasını ifade eder.

Fred Hutchinson Kanser Merkezi'ndeki araştırmacılar son zamanlarda, nanopartikülle programlanmış bağışıklık hücrelerinin, hastalığın laboratuvar modellerinde lösemi gelişimini temizleyebildiğini veya yavaşlatabildiğini gösterdi. “İlke kanıtı” araştırması önemli bir ilk adımdır ve bulgular “Doğa Nanoteknolojisi” nde yayınlanmıştır. Bu grupta araştırmacı olan Dr. Matthias Stephan, “Teknolojimiz, tümör tanıma yeteneklerini T hücrelerine laboratuvar manipülasyonu için ayıklamaksızın hızlı bir şekilde programlamak için bildiğimiz ilk şey” diyor.

> Kaynaklar:

> Genentech. FDA danışma kurulu, Genentech'in deri altı rituximabının bazı kan kanserleri için onaylanmasını tavsiye eder.

> Stanford Tıp. Bilgisayar algoritması, lösemi hastalarının sonuçlarını tahmin eder.

> Cohen JB, Behera M, Thompson A ve diğ. Difüz geniş B hücreli lenfoma ve Hodgkin lenfomada gözleme görüntülemesinin değerlendirilmesi. Kan. 2017; 129: 561-564.