Donmuş omuz

Omuz Derzinin Sertliği ve Ağrısı

Yapışkanlı kapsulit olarak da adlandırılan donmuş omuz, omuz ekleminde hareket ve ağrı kısıtlamasına neden olan bir durumdur. Donmuş bir omuzun nedeni genellikle bilinmemektedir, ancak bu durumu geliştirme olasılığı daha yüksek olan bazı kişiler vardır. Donmuş omuz, omuz eklemini çevreleyen kapsülün kontraksiyona ve skar dokusu oluşturmasına neden olur.

Bu duruma yabancı olan çoğu insan, neden olabileceği ağrı miktarına ve semptomların süresinin devam edebileceğine şaşırır. Bununla birlikte, uygun tedavinin ağrının kontrol edilmesinde ve iyileşmenin hızlandırılmasında etkili olabileceğinden, iyi haberler vardır.

Nedenler

Çoğu zaman, donmuş omuz, herhangi bir ilişkili yaralanma veya fark edilebilir neden olmadan gerçekleşir. Bununla birlikte, bu durumu geliştiren birçok hastada bazı genel temalar vardır.

Kimse neden bazı insanların donmuş bir omuz geliştirdiğini anlamıyor. Bilinmeyen bir nedenle, omuz eklemi sertleşir ve omzu çevreleyen kapsül büzülür.

Omuz eklemi bir top ve soket eklemidir. Top, kol kemiğinin (humerus başı) üst kısmıdır ve soket, omuz bıçağının (glenoid) bir parçasıdır. Bu top ve soket eklemi çevreleyen, eklemi örten bir doku kapsülüdür.

Normal olarak omuz eklemi, vücuttaki diğer eklemlerden daha fazla harekete izin verir. Bir hasta donmuş bir omuz geliştirdiğinde, omuz eklemini çevreleyen kapsül büzülür ve sıkılaşır. Kapsül adhezyon adı verilen skar dokusu bantlarını oluşturur . Kapsülün kasılması ve adezyonların oluşması omuzun sertleşmesine ve ağrılı hale gelmesine neden olur.

Teşhis

Donmuş bir omuzlu insanların en sık şikayeti acıdır. Kısıtlı hareket olduğunu fark edebilirlerse de, en yaygın endişe bu durumla ilişkili acıdır. Birçok omuz durumu, rotator manşet problemleri de dahil olmak üzere ağrıya neden olur ve bu nedenle donmuş omuz, ortopedide en sık yanlış tanı konulan problemlerden biridir. Bir rotator manşet yırtığı belirtisi olan birçok insan aslında donmuş bir omuza sahiptir.

Tanıdaki zorluklardan biri, insanların omuz bıçağını ve omurgasını hareket ettirerek çok sert bir omuz eklemini telafi edebilmeleridir.

Bu nedenle, bu durumdaki insanlar eklemlerinin sıkıca donmuş olmasına rağmen, kollarını havaya kaldırabilirler. Kontrol pilotunuz, sadece kolunuzun ne kadar hareket edebileceğini değil, aynı zamanda hareketin hangi noktada gerçekleştiğini de değerlendirmelidir. Donmuş omuzun sıklıkla yanlış tanı konulmasının nedeni, insanların top-ve-omuz omuz eklemindeki hareket miktarını izole etmemesi ve belirleyememesidir.

Aşamaları

Donmuş omuz tipik olarak öngörülebilir aşamalarda ilerler. Ortalama hastanın 12-18 ay boyunca donmuş bir omuz belirtileri vardır. Donmuş bir omuz belirtilerinin tam çözümü 3 yıla kadar sürebilir.

İyi haber şu ki, donmuş omuzların en acı verici, kısıtlayıcı fazı en erken olanıdır ve bu nedenle semptomlar hızla iyileşebilir. Bununla birlikte, semptomların çözülmesi için bir yıldan fazla değilse, neredeyse her zaman bir kaç aydır.

Tedaviler

Donmuş omuz tedavisi öncelikle ağrı kesici ve fizik tedaviden oluşur. Çoğu tedavi süreci birkaç ay veya daha uzun sürebilir, ancak çoğu hasta bu basit adımlar ile rahatlama bulmaktadır.

Eğer donmuş omuzu çözmezse, bazen bir hastanın ameliyat olması gerekir. Bu prosedüre artroskopik kapsüler gevşeme denir. Donmuş bir omuzun cerrahi kapsüler gevşemesi nadiren gereklidir, ancak tedaviye ve rehabilitasyona cevap vermeyen donmuş omuz vakalarında son derece yararlıdır. Ameliyat yapılırsa, kapsüler salınımı takiben acil fizik tedavi çok önemlidir. Rehabilitasyon, kapsüler gevşemeden hemen sonra başlamazsa, donmuş omurgayı geri döndürme şansı oldukça yüksektir.

Kurtarma

Donmuş bir omuzu olan hastaların çoğu, durum düzelttikten yıllar sonra bile omuz hareketinde küçük sınırlamalar olacaktır. Bununla birlikte, hareket halinde olan bu sınır minimaldir ve çoğu zaman dikkatli bir fizik muayene yapıldığında fark edilir. Donmuş bir omuz geliştiren hastaların büyük çoğunluğu, tedavi ile kendi hareketliliğini iyileştirecek ve tek başına gereceklerdir.

Kaynaklar:

Warner, JJ. "Donmuş Omuz: Tanı ve Yönetim" J. Am. Acad. Orto. Surg., Mayıs 1997; 5: 130 - 140.